بهاره شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
امید دژدار - استادیار، گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
محمدمهدی گودرزی سروش - استادیار، گروه معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

اکوتوریسم به ویژه اکوتوریسم روستایی یکی از شیوه های توسعه و پیشرفت روستاها بوده و چنانچه این مناطق روستاییبا آگاهی و دانش انتخاب شوند می توانند منجر به توسعه ی همه جانبه و پایدار روستاها گردند. اکوتوریسم روستایی ازمهمترین جاذبه های بخش گردشگری بشمار می رود و سالانه میلیون ها نفر را به منظور دیدار از پتانسل های غنی؛ ازقبیل رودخانه ها، پوشش گیاهی، زمین های حاصلخیز، هوای تازه، تفریح، استراحت، استفاده از آب های معدنی ودرمانی، ماجراجویی و غیره به سمت خود جذب می کند. بنابراین هدف از این پژوهش دست یابی به معیارهایی طراحانهجهت طراحی مجموعه ای تفریحی _ توریستی در این مناطق گردشگری است تا بتوان ضمن ایجاد معماری همخوان وهمسو با محیط به فرهنگ و باورهای منطقه نیز نزدیک بوده و پاسخگوی نیاز بوم گردانی باشد، که به خاطر طبیعت وجاذبه های فرهنگی و تاریخی آن به روستا آمده اند. همچنین ضروری به نظر می رسد تا بتوان در کنار این جاذبه هاقدمی مثبت در راستای جذب بیشتر گردشگر و بهبود وضعیت آنان برداشته و محیطی در خور حضور آن ها جهتگذراندن اوقاتی هرچند کوتاه را فراهم کرد و میل حضور در آن ها را تقویت کرد.این پژوهش از روش توصیفی _ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است. بدین منظور ابتدا به بررسیادبیات موضوع بوم گردشگری و اکوتوریسم روستایی، روند احیای مناطق روستایی پرداخته تا با توجه به مطالعات انجامشده در رابطه با طبیعت و گردشگران و تاثیر آن ها بر یکدیگر به معیارهایی طراحانه جهت طراحی مجتمع بومگردشگری دست یافت.

اکوتوریسم روستایی، گردشگری، بوم گردشگری