شروین شجاع نیا - کارشناس ارشد مدیریت فناوری اطلاعات ، گرایش مدیریت دانش ، دانشگاه فردوسی مشهد

فرایند تدوین در سازمان ها به عنوان یکی از مهم ترین فرآیندهای پشتیبان، جهت تأمین نیازهای مستقیم و غیرمستقیم سازمان در رابطه با محصول تولیدی و یا خدمات قابل ارائه به سمت نیازهای داخلی سازمان تلقی می شود. امروزه بسیاری از سازمان ها با برون سپاری بسیاری از خدمات و عملیات داخلی خود برای سبک سازی و چابک سازی خود در میان رقبا حرکت می کنند. لذا مدیریت شبکه همکاران تأمین کننده و پیمانکاران سازمان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. توجه سلف به جنبه های اطلاعاتی در ارتباطات و تعاملات بین سازمان و تأمین کنندگان نباید باعث توجه کمتر مؤلفه ارزشمندترین ناقدان شود. در حال حاضر شبکه تأمین سازمان و مدیریت پیمانکاران و فروشندگان سازمان به مدد سیستم های اطلاعاتی و ابزارهای فناوری اطلاعات و همچنین دستاوردهای علوم مدیریت، بهتر و مؤثرتر از گذشته عمل می کنند اما همچنان سازمان ها در انتقال دانش فنی تأمین کنندگان، رسوب دانشی شرکت های طرف قرارداد، انجام ملاحظات قراردادی در حوزه مالکیت فکری و دانش، یادگیری از خریدها و قراردادهای قبلی و .... ضعف دارند. این پژوهش بر اساس روش های کیفی و تحلیلی ضمن اشاره دسته بندی شده به این کاستی ها، راهکارهایی را مبتنی بر روش های مدیریت دانش برای هر یک از زیر فرآیندهای فرایند تأمین و تعامل با تأمین کنندگان پیشنهاد می دهد تا ضمن انتقال دانش به داخل سازمان، فرایند تأمین را نیز بهبود بخشد. تمرکز این پژوهش بر استفاده از ابزارهای مهم مدیریت دانش می باشد که به کمک آن الگویی را برای مدیریت مؤثر دانش تأمین کنندگان ارائه داد و فرایند تامیندفن را اثربخش تر و کارآمدتر می سازد.

فرآیند تامین، تدارکات، خرید، مدیریت دانش، ابزارهای مدیریت دانش، یادگیری سازمانی