مسعود صبائی - دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

شبکه‌های اینترنت و پروتکل مقاوم و قابل اطمینان آن (IP)، به طور گسترده ای به عنوان زیرساخت و بستر ارتباطی انتقال اطلاعات فعلی و آینده مورد ملاحظه قرار گرفته است. سرعت انتقال اطلاعات با بکارگیری فیبرهای نوری با پهنای باند زیاد به طور فوق العاده‌ای در حال افزایش است. با در دسترس بودن پهنای باند بسیار زیاد، توسعه سرویس های چند رسانه‌ای نظیر یادگیری از راه دور، کنفرانس ویدیویی، پخش رادیو و تلویزیونی، و ... امکان پذیر شده است. تکنولوژی های دسترسی موجود نظیر DSL و WiMax راه حل های مناسبی برای دسترسی کاربران خانگی به اینترنت فراهم کرده است. علاوه بر آن، با دسترسی از طریق اترنت گیگا بیت بر روی فیبر نوری انتظار می رود سرعت دسترسی کاربران تجاری نیز به صورت فوق العاده ای افزایش یابد. بدیهی است که نتیجه بکارگیری تکنولوژی های دسترسی با پهنای باند گسترده موجب افزایش تقاضای پهنای باند اینترنت خواهد شد. به همین سبب، پژوهشگران همواره در پی بهبود سیستم های ارسال سریع تر و تکنولوژی های سوییچینگ سریع‌تر بوده اند. پیدایش تکنولوژی‌های فیبرهای نوری همچون همتافتگری تقسیم طول موج با چگالی بالا (DWDM)، همتافتگرهای اضافه کننده - کاهش دهنده، و ... تأثیر بسیار زیادی بر روی پایین آوردن هزینه انتقال دیجیتال داشته است.