آوا توکلی اوجانی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد تبریز ایران
نگار توکلی اوجانی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ایران

مثل در گستره ی ادبیات از نقش و جایگاه والایی برخوردار است ، به طوری که ارزش و اهمیت علمی و تاریخی آن از کتیبه ها و سنگ نوشته ها کمتر نیست . در زندگی تمام اقشار جامعه ، اعم از عامی و تحصیلکرده و فرهیخته و ... مثل کاربرد ممتازی دارد .ضرب المثل های هر قوم به طرز چشمگیر عصاره ی خرد جمعی و نشانگر ارزش ها و اعتقادات و تجارب دیرینه ی یک قوم و ملت است. در زبان فارسی نمی توان تاریخ دقیقی برای پیدایش ضرب مثل ذکر کرد . انسان پیش از آنکه شعر بگوید و خط بنویسد مثل را اختراع کرد و در محاورات خود به کار برد و مبدا پیدایش این نوع سخن به کلی مجهول و تعیین شروع آن محال است و نمی توان تشخیص داد که در چه زمان و از کدام ملت ناشی شده است . جامعه ی ما از لحاظ ضرب المثل ها غنی است و هزار ان ضرب المثل تاکنون در میان مردم رواج داشته و مستعمل است.که یک ثروت فوق العاده مهم فولکلوری بشمار می رود

مثل،ضرب المثل ، خسرو و شیرین ، منظوم ، تمثیل