لیلا هاشمیان - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بوعلی سینا همدان،ایران
مریم فریدونی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه بوعلی سینا همدان،ایران

هدف از این مقاله آنست که نشان دهد رمان جای خالی سلوچ یک اثر رئالیستی است که مسائل اجتماعی کاملاً بر آن سایه افکنده است.این رمان جامعه ی روستایی ایران را در دهه ی 40 و 50 که درگیر با برنامه ی اصلاحات ارضی و تقابل سنت با تجدد بود را با توجه به پیامدهای آن به تصویر می کشد. مکتب رئالیسم از جمله مکتب هایی است که مانند آینه مشکلات فرد و جامعه را به تصویر می کشد و نویسنده نظرات شخصی خود را در آن دخیل نمی کند. دولت آبادی هم به عنوان نویسنده ی رئالیسم به خوبی توانسته است فقر مردم روستا و وابستگی آنها به زمین و آب و مبارزه ی آنان را برای ادامه ی زندگی در رمان بیان کند و به تصویر بکشد. برای رسیدن به هدف این مقاله ابتدا به بررسی رئالیسم و از جمله رئالیسم اجتماعی پرداخته شده و بازتاب مؤلفه های رئالیسم اجتماعی را بر محتوا مانند؛ سیاست و اجتماعٍ اقتصاد وفرهنگ و ساختار داستان با تکیه بر سه عنصر اصلی شخصیت، زبان وصحنه های داستان مورد بررسی قرار گرفته است.

جای خالی سلوچ، رئالیسم، رئالیسم اجتماعی، دولت آبادی، اصلاحات ارضی