غفار زارعی - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی، واحد لامرد، گروه علوم سیاسی،لامرد، ایران
احسان ناظمی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لامرد، گروه علوم سیاسی،لامرد، ایران، دانشجوی دکتری

امروزه با دستیابی انسان به فناوریهای مدرن در حوزه رسانه ،دیگر محدودیت زمان و مکان در حوزه ارتباطاتمعنا ندارد. رشد تکنولوژی های رسانه ای به خصوص در قرن بیستم، منازعات و برخوردهای خشن را به سویجنگ نرم با استفاده از ظرفیت های رسانه های مدرن سوق داده است واین، همان تعریف جنگ رسانه ای است. بااین توضیح، رسانه ها نه تنها کمکی به حل منازعات نمی کنند بلکه خود موجب و موجد افزایش تنش ها هستند.نقش رسانه ها در جنگهای بین المللی به خصوص زمانی آشکار می شود که آنها با استفاده از شیوه های نرم، ازقبیل برجسته سازی، اغراق، دستکاری اطلاعات و غیره، به جهت دهی افکار عمومی در راستای اهدافسیاستمداران گام برمی دارند. رسانه ها با بی اهمیت نشاندادن جنگ و خسارات آن، پاره حقیقت گویی، کتمان یااندک جلوه دادن مخالفت های عمومی با سیاستهای جنگ طلبانه و ارائه پی در پی و هیجان انگیز اخبار بحران هاو منازعات، علاوه بر همسویی با سیاست های جنگ طلبانه صاحبان قدرت، با استفاده از شگردهای رسانه ای وجنگ نرم، ذهن مخاطبان خود را جهت می دهند و یا افکار عمومی جهانی را برای حمله به یک کشور آمادهمی کنند. علاوه بر این، نقش رسانه ها در بحران آفرینی در حوزه دیپلماسی عمومی و رسانه ای در عصر ارتباطاتبسیار حائز اهمیت است. مثالهای زیادی در زمینه نقش رسانه ها بخصوص شبکه های ماهواره ای در جهت نشاندادن و القاء خطرآفرینی اقدامات یک کشور می توان آورد. عمده این اقدامات رسانه ای توسط قدرت های بزرگ وبه علت عدم تبعیت کشورهای هدف با سیاست های این قدرت ها صورت می گیرد.

مدیریت رسانه، انرژی هسته ای، جنگ نرم، دیپلماسی رسانه ای