موسی محمودی صاحبی - دانشیار، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، تهران، ایران
صادق ورمقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، تهران، ایران

گسیختگی پیشرونده حالتی از خرابی می باشد که درآن خرابی موضعی یک عضو سازه ای اصلی، موجب خرابی اعضای مجاور، یکی پس از دیگری شده و درنهایت منجربه خرابی کلی میگردد. فروپاشیها و خرابی های پیشرونده در سالیان اخیر این موضوع را بسیار برجسته نموده است. درحقیقت در این نوع از گسیختگی که گسیختگی نامتناسب نیز نامیده می شود نسبت خرابی نهایی به خرابی اولیه زیاد بوده و ایجاد گسیختگی موضعی درسازه می تواند منجربه گسیختگی پیشرونده در کل سازه و یا قسمت بزرگی از آن شود. این مقاله به ارزیابی عملکرد اتصال مستقیم تقویت نشده جوشی (WUF-W) درجلوگیری از خرابی های پیشرونده قابهای خمشی فولادی می پردازد برای نیل به این هدف، ابتدا یک قاب خمشی فولادی ویژه مطابق با استاندارد 2800 و مبحث 10 مقررات ملی ساختمان تحلیل و طراحی می گردد. سپس یک اتصال تیربه ستون از این مدل، انتخاب و اتصال مستقیم تقویت نشده جوشی (WUF-W) مطابق با آیین نامه ی AISC358-10 برای آن طراحی می گردد. سپس اتصال مذکوردرنرم افزار ABAQUS مدل سازی و مطابق با ضوابط آیین نامه ی DoD 2013 برای خرابی پیشرونده مورد مقایسه قرار می گیرد. نتایج این ارزیابی نشان داد که حداکثر بار تحمل شده دراتصال مستقیم تقویت نشده جوشی (WUF-W) برابر 540 کیلونیوتن می باشد که در تغییرمکان معادل 20 سانتی مترحاصل گردید.

خرابی های پیشرونده، سازه های فولادی، مدل سازی عددی، اتصالات گیردار، ارزیابی عملکرد