هوشنگ آبیاری - دانشگاه آزاد اسلامی بافق
حمیدرضا فخاری زاده - دانشگاه آزاد اسلامی بافق
ابراهیم شاهسوندی - دانشگاه پیام نور نی ریز

پایداری مهمترین اصل در طراحی و بهره برداری از سیستم های قدرت است. پایداری سیستم های قدرت را می توان در دو نوع کلی پایداری ولتاژ و پایداری گذرا تقسیم بندی نمود. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد اگوریتم یادگیری معلم با الگوریتم ژنتیک در طراحی پایدار ساز می باشد و میزان تاثیر گذاری هر یک از الگوریتم ها در بهبود پایداری گذرا یاهمان پایداری دینامیکی سیستم قدرت بر روی یک شبکه چهار ماشینه یازده شینه دوناحیه ای کندور مورد بررسی قرارگرفته است . اگر نوسان ایجاد کننده ناپایداری کوچک باشد، ناپایداری را سیگنال کوچک می نامند. در غیر اینصورت ناپایداری از نوع سیگنال بزرگ خواهد بود. برای نمایش بهتر کارایی روش، هر دو نوع اغتشاش سیگنال کوچک و سیگنال بزرگ در شبکه مورد مطالعه، آزموده شده اند. نتایج استفاده از هر کدام الگوریتم ها در طراحی پایدارساز سیستم قدرت نشان دهنده کارایی ،دقت بالای و سرعت بالای الگوریتم یادگیری معلم در طراحی پایدار ساز می باشد

الگوریتم معلم ، الگوریتم ژنتیک ، پایداری زاویه ای رتور، سیستم چند ماشینه، مقایسه عملکرد الگوریتم ژنتیک بامعلم