باقر خوشنواز - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری
سیدهادی سید علیزاده فضلی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

در بحت مدیریت شهری ، شهر مانند تمام سیستم ها مجموع ای از اجزاست که باهم در حال تعامل هستند. که اگر این اجزا دچار مشکل شوند بر تعاملات اجزا و در کل سیستم تاثیر می گذارند. به طور کلی می توان شهر را موجود زنده ای تصور کرد که باید برای ادامه حیات و سلامتی آن، برنامه هایی وجود داشته باشد که مانع بروز بحران و یا حداقل بحران شود. اگر برای شهری قبل از بروز هر حادثه و بحرانی فکر شود و پیش بینی های لازم انجام شود می توان در هنگام بروز بحران آن را مدیریت کرد. مدیریت بحران دقیقا به معنای سوق دادن هدفمند جریان پیشرفت امور به روالی قابل کنترل ، انتظار برگشتن به امور در اسرع وقت به شرایط قبل از بحران است. هدف از این مقاله بهینه سازی فعالیت های مقابله با بحران و به حداقل رساندن خسارات ناشی از آن است. روش تحقیق این پژوهش از نوع کاربردی می باشد. علاوه بر این جهت گردآوری اطلاعات از متدهای متداول مانند بررسی کتابخانه ای و اسنادی ، جستجوی اینترنتی و روش پرسشنامه ای استفاده شده است.

پدافند غیرعامل ، مدیریت بحران ، بحران شهری ، بهینه سازی ، مدیریت شهری