محمدرضا استاد رحیمی - کارشناسی ارشد معماری

از مهمترین اصول در پایدرای شهرها فضای سبز و ارزشهای زیست محیطی آن می باشد فضای سبز در فرآیند تصفیه هوا، به خصوص در مناطق بادخیز کاهش فرسیاش خاک و میزان تبخیر سطحی موثر است امروزه یکی از عوامل محدود کننده گسترش فضای سبز بحران کم آبی است رسیدن به استانداردهای جهانی سرانه فضای سبز موجب افزایش پوشش گیاهی خواهد شد که در عین حال ، به منابع اب زیادی نیاز دارد براین اساس اجرای طرح جداسازی آب مورد نیاز فضای سبز از شبکه اب شهری و پیگری جدی در زمینه طراحی در قالب نظام کاشت که از بازده بالایی برخوردرا است توصیه می شود پژوهش های بسیاری در علوم زیستی و کشاورزی با استفاده از روشهای WOCULS _IPOS و PE نیاز آبی فضای سبز را برآورد می کنند در این تحقیق تلاش براین است که با ارائه الگوهای طراحی و منظر سازی با رویکردی توصیفی تحلیل با در نظر گرفتن توان محیطی، اکولوژیکی بتوانیم در سطح گسترده تر و کم هزینه تری سرانه فضاهای سبز را افزایش دهیم.

شهر پایدار، فضای سبز، بحران کم آبی، منظرسازی، اکولوژی