علی اسدی نکویان - آزمایشگاه بیوروباتیک و حقیقت مجازی، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه ص
احمد رضا عرشی - آزمایشگاه بیوروباتیک و حقیقت مجازی، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه ص
کارو لوکس - گروه مهندسی برق و کامپیوتر، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
فرهاد طباطبایی قمشه - گروه ارتز و پروتز، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

در این مقاله از یک محیط مجازی دینامیک به منظور بررسی یادگیری حرکت دستیابی و نیز توسعه یادگیری از اندام غالب به اندام غیر غالب استفاده گردیده است. طی سالهای گذشته، تحقیقات مختلفی بر روی یادگیری حرکت و توسعه یادگیری صورت پذیرفته است. بررسیهای یادشده عمدتا بر روی فردی که در معرض یک میدان نیرویی ویسکوز قرار گرفته، انجام شده است. هدف مقاله حاضر بررسی این موضوع است که در صورتیکه تحقیقات قبلی در یک محیط مجازی تکرار گردد و در حالتی که فرد مورد آزمایش صرفا از طریق دیدن، میدان نیرویی را حس کند، چه نتایجی به دست می آید. بدین منظور یک محیط مجازی شبیه سازی گردیده که می تواند یک میدان نیرویی مجازی ویسکوز و عمود بر راستای حرکت شی مجازی را اعمال نماید. برای انجام آزمایشات، پروتکل تستی تهیه گردید و سپس افراد مختلف مورد آزمایش قرار گرفتند. در پایان، اطلاعات بدست آمده از آزمایشات با نتایج مشابه در محیط واقعی مقایسه گردید که نشان دهنده تطابق قابل قبولی بین یافته ها در محیط مجازی و یافته های مشابه در محیط واقعی بود.

یادگیری حرکت، محیط مجازی، تعمیم یادگیری، حرکت دستیابی