مرتضی محمودی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومتریال
فریبا اورنگ
محمد رفیعی نیا
شهریار حجتی امامی

میکرواسفرهای پلی یورتانی به منظور استفاده در سیستم های انتقال کنترل شده دارو، با روش تبخیر حلال و با استفاده از پلی کاپرولاکتون (PCL)، هگزامیتیلن دی ایزوسیانات (HMDI)، نشاسته و بوتان دی ال(BD) سنتز شد. از روش های SEM ،FTIR، میکروسکوپ نوری و اسپکتروفتومتر UV به ترتیب برای بررسی فرآیند پلیمریزاسیون، مورفولوژی سطحی، تعیین اندازه ذرات و اندازه گیری غلظت تئوفیلین آزاد شده استفاده گردید. نتایج حاصله بیانگر آن است که پیوندهای پلی یورتان در cm-1 3300-3400 و 1650-1700 cm-1 تشکیل شده اند. تصایر SEM نشان دهنده سطح خارجی صاف می باشد. میکروذرات کروی که در آنها از نشاسته استفاده شده است دارای ابعاد کوچکتری نسبت به ذرات بدون نشاسته هستند. همچنین الگوی رهایش ذرات دارای نشاسته به صورت کنترل شده تری نسبت به ذرات فاقد آن است.

میکرواسفور، پلی یورتان، تبخیر حلال، رهایش کنترل شده تئوفیلین