کریم کرملاچعب - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه زابل
حمید محمدی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل
عباس عبدشاهی - ستادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز
علیرضا کیخا - مربی گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل

قیمت گذاری محصولات کشاورزی، همواره به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای مداخله دولت در بخش کشاورزی، مورد توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان کشورها و از جمله ایران بوده است. در این مطالعه عملکرد سیاست حمایتی دولت بر بازده نیروی کار و زمین با استفاده از چهار روش حمایت قیمتی، کنترل تولید، کنترل سطح زیرکشت و حمایت قیمتی همراه با کنترل سطح کشت بررسی و شبیه سازی گردیده است. همچنین تأثیر این سیاست ها بر محصولات طی دوره 1369-1391 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در پژوهش حاضر از الگوی تعادل بازار چندجانبه (فلوید) استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که سیاست حمایت قیمتی بهترین سیاست در بین سیاست های توضیح داده شده است. با توجه به نتایج مربوط به تحلیل حساسیت، افزایش کشش عرضه زمین هم باعث افزایش در تولید و اشتغال و قیمت محصول شده و هم قیمت زمین را کاهش می دهد. افزایش کشش عرضه زمین یکی عوامل افزایش بازدهی نهاده های تولید است که می تواند مورد توجه سیاست گذاران قرار گیرد. در سیاست حمایت قیمتی بیشترین افزایش کشش یا تغییر نسبت به (افزایش ده درصدی در قیمت تضمینی) محصول گندم برای قیمت نهاده زمین 11/1 درصد است، همچنین در محصول جو، ذرت و برنج قیمت نهاده نیروی کار به ترتیب برابر 30/4، 11 و 10/8 درصد افزایش یافته است.

کنترل تولید و کنترل سطح زیر کشت و بازارهای چند جانبه