زهرا محمدی - دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شریف
علی اکبر ضیائی موید
عبدالرضا شیخ مهمدی مسگر
سید مرتضی سیدریحانی

اتصال پوشش های هیدروکسی آپاتیت پلاسما اسپری شده به ایمپلنت های فلزی صرفا به صورت قفل شدگی مکانیکی است، لذا توپوگرافی سطحی آلیاژ از اهمیت ویژه ای برخوردار است به طوری که غالبا زبری سطحی ایمپلنت های فلزی قبل از اعمال پوشش، از طریق عملیات ذره پاشی در محدوده 4-3 میکرون قرار می گیرد. در این تحقیق تلاش شده است از طریق دو سیستم ذره پاشی و دو نوع ماده پاشش، آلیاژ تیتانیمی Ti-6Al-4V با زبری سطحی 3/5 میکرون تهیه گردد. پس از تنظیم پارامترهای پلاسما اسپری و اعمال پوشش هیدروکسی آپاتیت، اندازه گیری استحکام چسبندگی پوشش بر اساس استاندارد نشان داد که با وجود زبری سطحی یکسان در سه حالت مختلف ذره پاشی، نتایج استحکام چسبندگی با یکدیگر متفاوت است. بررسی خصوصیات فرکتالی سطوح زبر شده موید آن بود که با افزایش بعد فرتکال سطح آلیاژ، با وجود داشتن میزان یکسان متوسط زبری سطحی، استحکام چسبندگی پوشش به ایلمپلنت فلزی افزایش می یابد لذا بر اساس نتایج به دست آمده، در هنگام طراحی و تولید ایمپلنت های دارای پوشش هیدروکسی آپاتیت پلاسما اسپری شده باید علاوه بر بزرگی زبری سطحی آلیاژ، بعد فرکتالی آن نیز مد نظر قرار گیرد.

پلاسما اسپری، پوشش هیدروکسی آپاتیت، استحکام چسبندگی، بعد فرکتال