علی تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی برق- الکترونیک، دانشکده فنی و مهندسی، د
علی مطیع نصرآبادی - استادیار گروه مهندسی پزشکی- بیوالکتریک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه

اخیراً سامانه های ردیابی چشم انسان که نمونه ای از سامانه های واسطِ انسان و کامپیوتر می باشند، محبوبیت فراوانی در کاربردهای پزشکی، کنترلی، مراقبتی و نظارتی پیدا کرده اند. در این مقاله یک روش جدید برای آشکارسازی و ردیابی چشم های انسان در محیط های با پس - زمینه پیچیده پیشنهاد گردیده که در آن سعی شده است مشکلات موجود در این گونه سامانه ها با ارائه یک راه حل مناسب مرتفع گرد د. روش پیشنهادی مبتنی بر آشکارسازی ناحیه صورت می باشد. برای آشکارسازی صورت از یک طبقه بندی کننده استفاده شده است. سپس با استفاده از یک شبکه عصبی، ناحیه ای که چشم وجود دارد را مشخص می نماییم. در خروجی شبکه عصبی، پیکسل های مورد جستجو برای آشکارسازی چشمها، به دو دسته چشم و غیرِ چشم تقسیم میگردند. در مرحله بعد با یک پس پردازش مناسب محل دقیق چشم ها تعیین می گردد. حال ویژگی های متمایز کننده قوی را در ناحیه چشمها استخراج می کنیم و در تک تصویرهای بعدی این ویژگیها ردیابی می گردند. برای ردیابی چشم از یک روش مبتنی بر تَطبیق ویژگی استفاده گردیده که می تواند نقاط تطبیقی ویژگی ها را با دقتِ زیرِ پیکسل محاسبه نماید. الگوریتم پیشنهادی، بدون هیچ محدودیتی ، حتی با وجود عینک ، قادر به ردیابی چشم های انسان است . نتایج تجربی، دقت (حدود 98 درصد)، پایداری و قابلیت اطمینان بالای الگوریتم را در ردیابی چشمها نشان می دهد.

آشکارسازی چشم، آشکارسازی صورت، تطبیقِ ویژگی، ردیابی چشم، شبکه عصبی