محمد رفیعی نیا - اصفهان، گروه فیزیک و مهندسی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمدحسین محمدی فریدن - تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکدهی مهندسی پزشکی

این مقاله به تهیه و ارزیابی نوعی سامانه ی دارورسانی کنترل شده می پردازد. نشاسته پلی ساکارید طبیعی است که مخاط چسب بوده و می توان از آن به عنوان حامل دارو استفاده کرد و به طور مثال ذرات نشاسته حاوی دارو را از راه بینی به بدن وارد نمود. سامانه ی مورد بررسی در این پژوهش، شامل میکروسفرهایی است که با روش امولسیون معکوس تهیه و دارو در آنها بارگذاری میگردد. در این روش ابتدا نشاسته به همراه دارو در فاز مائی حل شده و در زیر هموژنایزر به فاز آلی اضافه میگردد. سپس حلال آلی خارج شده و میکروسفرهای بدست آمده، شسته می شوند و در فریزدرایر خشک می گردند. چهار نمونه با این روش ساخته شد که از نظر حجم فاز آلی و شبکه ای شدن با هم تفاوت داشتند. بر روی نمونه های ساخته شده آزمایش ارزیابی اندازه ی میکروسفرها و رهایش دارو انجام شد. مشاهدات نشان داد، با افزایش فاز آلی اندازهی ذرات کوچکتر شده و میزان رهایش دارو از آنها افزایش می یابد. نمونه های شبکها ی شده نیز اندازه ی بزرگتر و میزان رهایش بیشتری از خود نشان دادند.

رهایش کنترل شده، میکروسفرهای نشاسته، تئوفیلین، امولسیون معکوس