سمیه رمضان ماهی - دانشجوی دکتری فلسفه هنر، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

باگسترش دین مبین اسلام،ساخت مسجد به عنوان محلی برای عبادت،اولین و مهم ترین دغدغه در کشور های تازه به سلطه درآمده بود. از سوی دیگر، به دلیل نوع اقلیم بیابانی، عربستان به عنوان خاستگاه اسلام، فاقد آن نوع معماری بود که بتواند در بردارنده اصول محکم برای تعریف مهم ترین بنای شهر یعنی مسجد باشد. از همین روی اصول بنیادین در معماری پیش از اسلام ایرانی خصوصا عهد ساسانی به کار گرفته شد تا شیوه ای را برای ساخت مسجد ارائه دهد که در تمام بلاد اسلام قابل تعمیم باشد: هر چند اصول این معماری از ایران آمده بود اما بافرهنگ برآمده از اسلام و سنت های دینی تطبیق کامل یافت. این مقاله ضمن پرداختن به وجوه وام گرفته از معماری پیش از اسلام در معماری مساجد به تبیین جایگاه ایران در معماری اسلامی پرداخته و سپس بنای مسجد را نه فقط از بعد معماری بلکه از نظرفلسفه و نگرش اعتقادی دینی مدنظر قرار می دهد.

مسجد اسلامی،معماری ایرانی، معماری اسلامی، فلسفه ساخت مسجد