احمد خزاعی خلف - دانشجوی کارشناسی ارشد اکتشاف معدن دانشگاه بیرجند
غلامرضا نوروزی - استادیار گروه مهندسی اکتشاف معدن دانشگاه بیرجند
احمد آریافر - دانشیار گروه مهندسی اکتشاف معدن دانشگاه بیرجند

شدت مغناطیدگی یک سنگ، تابع خودپذیری مغناطیسی و مغناطیس شدن دائمی می باشد که هم دارای مقدار و هم دارای جهتاست. مغناطیس سنجی یکی از روشهای اصلی و قدیمی ژئوفیزیک در اکتشاف منابع معدنی است. منطقه مورد مطالعه در استانخراسان جنوبی و در جنوب شرقی شهرستان سربیشه قرار دارد. عملیات مگنتومتری در این منطقه با تعداد حدود 1230 ایستگاهانجام گرفته است. در این مقاله سعی شده است که با استفاده از روشهای زمین آماری به تحلیل داده های ژئومغناطیس پرداختهشود. ابتدا واریوگرام جهتی داده ها را با آزیموت های مختلف رسم کردهایم، سپس بهترین مدل میانیابی شده را بر واریوگرام تجربیدر بهترین جهت برازش دادهایم. بهترین واریوگرام حاصل شده با آزیموت 45 درجه می باشد که از مدل واریوگرام کروی پیرویمیکند. حال به تجزیه و تحلیل این واریوگرام میپردازیم. واریوگرام دارای اثر تناوب می باشد که نشان دهنده شکل و گسترشکانی سازی به صورت لایه ای و عدسی شکل می باشد. بررسی لاگ های حفاری لایه ای و عدسی شکل بودن کانسار را تأیید می-نماید. تأیید نتایج باعث میشود که استفاده از واریوگرافی برای تشخیص شکل و چگونگی گسترش کانی سازی در مطالعات مشابهپیشنهاد می شود.

تیغ نو آب، ژئومغناطیس، واریوگرام، شکل کانسار