علی اکبر جعفری - استادیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان

دولت صفویه، هویت جدیدى را براى سرزمین و مردم ایران به وجود آورد که محوریتآن بر پایه مذهب تشیع بود. آموزه هاى این مذهب به مرور در گفتار ورفتار جامعه تجلىپیدا کرد؛ با این وجود، برخى از گروه هاى غیرمسلمان در شه رها و مناطق مختلف ساکنبودند که به شکل معمول، به اعتقادات دینى خود و باو رها و رفتارهاى مذهبى خویشپایبند بودند. زرتشتى ها از مهمترین این گروه ها بودند که نوع زندگى و آداب و رسوم واعتقادات آنها مورد توجه تاریخ نگاران به ویژه سیاحان اروپایى عصر صفوى قرار گرفتهاست. توجه به نوع پوشش و حجاب زنان زرتشتى و تصویرى که از این رفتار اجتماعىآنها در منابع این دوره وجود دارد، این پرسش را ایجاد مى کند که چه متغیرهایى در نوعحجاب و پوشش زنان زرتشتى عصر صفوى نقش داشته اند؟ براى پاسخگویى به اینپرسش که هدف اصلى این مقاله است، فرضیه ذیل به آزمون گذاشته شد: «آموزه هاى دینىزرتشت و تأکید بر حجاب در این آیین و جایگاه حجاب در ایران به عنوان یک ضرورتبراى زنان، همراه با آموزه هاى شیعى رایج در عصر صفوى در انتخاب نوع حجاب وپوشش زنان زرتشتى آن دوره نقش اساسى داشته است».موضوع این بررسى در حوزه جامعه شناسى تاریخى قرار مى گیرد. در این بررسىاز روش تحقیق تاریخى استفاده شده و جمع آورى داده ها بر اساس نوشته هاى سیاحاناروپایى و مورخان ایرانى عصر صفوى صورت پذیرفته است. در تحلیل نظرى موضوع نیزیافته هاى تاریخى با استفاده از نظریات کارکر دگرایى در حوزه جامعه شناسى مورد بررسى قرار گرفته است.

حجاب، پوشش، زنان زرتشتى، عصر صفوى، جامعه شناسى تاریخى، کارکردگرایى