مرضیه بهزادی - کارشناس ارشد تاریخ ایران باستان از دانشگاه شهید چمران
شهرام جلیلیان - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران
محمد حیدرزاده - دانشجوی کارشناسی تاریخ دانشگاه شهید چمران

دوره ی ساسانی یکی از دوره های پربار تاریخ معماری ایران است که یکی از دلایل اهمیت این دوره، شهرت ساسانیان در زمینه ی شهرسازی و توسعه ی زندگی شهری و رشد و تکامل معماری ایران است. شهرسازی در این دوره مورد توجه ویژه بوده و در اکثر منابع، شاهان ساسانی را شهرساز و عامل توسعه ی زندگی شهری معرفی کرده اند و ایجاد یا بازسازی شهرهای بسیاری به آنها نسبت داده شده است. شاهان ساسانی به شهرسازی دلبستگی داشتند و توجه بسیاری به ساختمان شهرها و آبادانی داشته اند و تقریباً می توان گفت که به نام هریک از آن ها یک یا چند شهر وجود داشته است.این مقاله به بررسی شهرسازی ساسانیان و توسعه ی شهرها در این دوره و بازتاب آن ها در متون فارسی میانه می پردازد. پرسش اصلی این است که متون فارسی میانه و کتاب های دوران نخستین اسلامی که از این متون تأثیر گرفته اند، تا چه اندازه به شهرسازی ساسانیان توجه کرده اند و شهر و شهرسازی ساسانیان در این متون چه جایگاهی دارند.

شهرسازی، شهر، ساسانیان، متون فارسی میانه