حدیث خداداد مترجمی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه علم و صنعت ایران
سید عباس یزدانفر - استادیار گروه معماری دانشگاه علم و صنعت ایران
سید باقر حسینی - دانشیار گروه معماری دانشگاه علو و صنعت ایران

گسترش الگوهای نوین سکونت در زنجان به تداخل الگوهای فرهنگی و ما به ازای کالبدی آن در جهت ایفای نقش به عنوان زیستگاهی ایده آل برای انسان امروز منجر گشته است.نیاز به انعطاف پذیری در فضای مسکونی به دلیل تنوع نیاز کاربر در گذر زمان امری مهم به شمار میرود .لذا تلاش محقق بر این بوده که با بررسی دو بعد عمکردی و اقلیمی مسکن سنتی شهر زنجان به مولفه هایی دست یابد که ارتباط مستقیم بر انعطاف پذیری و یا عدم انعطاف پذیری یک فضا دارد و سیر تاریخی آن را بررسی نماید. در ادامه میتوان به این دست آورد رسید که در مسکن سنتی زنجان مسکنی انعطاف پذیرو متغیر در طول زمان با ارایه راهکار های گوناگون برای مولفه های یافت شده بوده است

انعطاف پذیری ، روش زندگی ، الگوی مسکن، سیر تحول ، زنجان