سیدمحمدمهدی نجفی زاده - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
عمادالدین هزاوه ئی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
علیرضا آقازاده

امروزه با استفاده روز افزون از مواد پلیمری ، بهره گیری از موادی که بتوانند خواص فیزیکی و مکانیکی بهتر را دارا باشند، یکی از اهداف محققان است. در این پژوهش هدف، بررسی چگونگی قرار گرفتن ذرات نانولوله کربن- دی اکسید تیتانیوم در ساختار پلی متیل متا کریلات و همچنین بررسی اثر تغییرات خواص فیزیکی ومکانیکی پلی متیل متا کریلات تقویت شده با نانو لوله کربن- دی اکسید تیتانیوم می باشد. برای بررسی این موضوع ، ابتدا نانولوله کربن- دی اکسید تیتانیوم و پلی متیل متا اکریلات را با درصد های مختلف وزنی باهم ترکیب میکنیم ، برای این ترکیب از روش اختلاط مذاب، دستگاه ((internal mixture استفاده مینماییم . مواد بدست امده را در دمای 180درجه سانتیگراد با دستگاه پرس گرم بداخل قالب تزریق مینماییم و نمونه دمبل ها و قرص های بدست امده با ابعاد استاندارد ISO 527 , ISO 4649 را به کمک دستگاه کشش وسختی سنجی و سایش تست نموده و همچنین چگونگی قرارگیری ذرات به کمک میکروسکوپ های الکترونی روبشی بررسی می نماییم. نتایج حاصل از آزمون کشش نشان میدهد که اثر تقویت کنندگی نانو لوله ها ی کربنی و اکسید تیتانیوم در نانو کامپوزیت با درصد وزنی 0.6% منجر به بهبود استحکام کششی به میزان 13.5% شده است و با درصد وزنی 3% منجر به بهبود مدول یانگ به میزان 33.2 % شده است. و با درصد وزنی 0.3% منجر به بهبود elongation به میزان 73.4 % شده است.

پلی متیل متاکریلات (PMMA)، نانو لوله کربن (WMNT) ، نانو دی اکسید تیتانیوم (Tio2)، استحکام کشش، سختی سنجی، میکروسکوپ الکترونی