مهدی جمالی نژاد - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری

در حال حاضر گردشگری به خصوص گردشگری زیارتی به عنوان یکی از ابزار بسیار مهم در رونق اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دربسیاری از کشور ها مورد توجه قرار گرفته است. این صنعت پس از نفت در جایگاه دوم در اکثر کشورها به خصوص کشورهای توسعه یافته بهلحاظ اقتصادی قرار گرفته است و این نشان از اهمیت بسیار والای این صنعت بوده و برنامه ریزی دقیق در زمینه آن را می طلبد. به همین منظور دراین پژوهش نیز با توجه به وجود پتانسل های بسیار بالای گردشگری (طبیعی و فرهنگی) به خصوص گردشگری زیارتی امامزاده حسین بن علی (ع)در شهرستان قزوین به برآورد آسایش اقلیم این منطقه با بهره گیری از شاخص بیوکلیماتیک Terjungدر جهت برنامه ریزی توریسم زیارتی پرداخته شده و در ابتدا به توصیف گردشگری مذهبی امامزاده اقدام و سپس داده های مورد نیاز (کمینه و بیشینه دما و رطوبت) از سایت هواشناسیقزوین استخراج و محاسبات انجام پذیرفت. نتایج حاکی از آن بود که در این شهرستان در طول شب در هیچ ماهی شرایط آسایش وجود ندارد وهمواره شرایط در محدوده خنک و بسیار خنک قرار دارد. اما نکته جالب در این شهرستان وجود دارد، شرایط آسایش در 4 ماه گرم سال (خرداد،تیر، مرداد و شهریور) می باشد که اکثر مناطق کشور در این ماه ها دارای شرایط گرم و داغ می با شند و این فرصتی بسیار مغتنم برای سفر به اینمحدوده به خصوص امامزاده حسین (ع) می باشد. بنابراین گردشگران می بایست این موارد را مد نظر داشته و در ماه مناسب به این منطقه سفر نمایندیا اینکه برای استفاده از جاذبه های بسیار غنی شهرستان قزوین و به خصوص گردشگری زیارتی امامزاده حسین بن علی (ع) پیش بینی های لازم رابنمایند و وسایل مورد نیاز را همراه داشته باشند. در پایان برای بهره برداری بهینه از جذابیت های این امامزاده پیشنهاداتی ارائه گردیده است.

گردشگری، زیارتی-مذهبی، آسایش اقلیمی، جاذبه، قزوین