شیما دبیری - دانشجوی کارشناسی گروه خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
مریم جعفری - دانشجوی کارشناسی گروه خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
علی افروس - ستادیار، عضو هیات علمی گروه مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
شهرام گودرزی - عضو هیات علمی گروه خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

افزایش روزافزون جمعیت در جهان و همچنین ایران تقاضا برای افزایش مواد غذایی و همچنین افزایش سطح زیر کشت اراضیکشاورزی را افزایش داده است. با اینحال کمبود آب یک عامل محدود کننده است. بنابراین استفاده از آب های شور و لبشور وپساب های بخش های مختلف شهری، کشاورزی و صنعتی مورد توجه جدی سیاستگذاران بخش آب قرار گرفته است. در این تحقیقتاثیر تیمارهای مختلف شوری آب آبیاری بر عملکرد محصول گوجه فرنگی در یک مطالعه آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتهاست. در این تحقیق هشت شوری آب آبیاری شامل Ec های 0/5، 1، 1/5، 2، 2/5، 3، 4 و 5 دسی زیمنس بر متر استفاده گردید. از آب شهر به عنوان تیمار شاهد استفاده گردید. محیط های کشت در این تحقیق گلدان های سفالی با ارتفاع 50 و قطر 35 سانتیمتریانتخاب گردید.نتایج این تحقیق نشان داد که شیب منحنی کاهش محصول برابر 0/17 درصد به ازای هر واحد افزایش شوری و شوری آستانه قابل تحمل گیاه 1 دسی زیمنس در متر بوده است.

شوری، آب آبیاری، عملکرد، گوجه فرنگی