مهین نادری پور - دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
توسکا درگاهی - دانشکده مهندسی الکترونیک، دانشگاه رم تر ورگاتا
احمد خونساری - دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران

خودروهای پیشرفته و گرانقیمت، تجهیزات و حسگرهایی دارند که در اکثر اوقات بلااستفاده باقی ماندهاند. فراهم کردن شرایطی که خودروهابتوانند منابع مازاد خود را در اختیار دیگران قرار دهند یکی از انگیزه های شکل گیری ابرخودرویی بوده است. در ابرخودرویی همانند رایانشابری، خودروها می توانند درخواست هایی همچون انجام محاسبات، دریافت اطلاعات و غیره را به ابرخودرویی داده و سرویس مدنظر خود رادریافت کنند . اکثر سرویس هایی که ابرخودرویی ارائه می دهد به عنوان سرویس های ارزش افزوده شناخته می شوند و خودروها می بایست بهازای دریافت آنها هزینه پرداخت کنند. پرداخت هزینه سرویس ها به صورت بین خودرویی مساله چالش برانگیزی است چراکه هر دوموجودیت سرویس دهنده و سرویس گیرنده متحرک هستند. همچنین مساله مربوط به حفظ حریم خصوصی سرویس دهنده و سرویس گیرندهنیز چالش هایی را به همراه دارد. در این مقاله به منظور پرداخت هزینه سرویس ها و به تبع آن تشویق خودروها به شرکت در ابرخودرویی، ازمکانیزم انگیزشی مبتنی بر توکن بهره گرفته شده است. مجازی بودن ماهیت توکن، آن را مستعد سوء استفاده های بسیاری می کند. اگرساختار مناسبی برای ایجاد و پرداخت توکن وجود نداشته باشد، استفاده از توکن می تواند منجر به نقض حریم خصوصی سرویس گیرندههمچون ردیابی سرویس گیرنده توسط سایر خودروها یا مرجع صادرکننده توکن گردد. به علاوه مسایلی مانند استفاده چندباره توکن به صورتغیرقانونی نیز یکی از مهمترین چالش ها است. به همین دلیل در ادامه راهکاری برای پرداخت هزینه سرویس ها به صورت بین خودرویی باحفظ حریم خصوصی ارائه شده است به نحوی که از استفاده مجدد توکن جلوگیری می کند. در نهایت راهکار پیشنهادی از نقطه نظر امنیت،حریم خصوصی، سربار ارتباطی، بارکاری، مقیاس پذیری و استفاده مجدد توکن مورد ارزیابی قرار گرفته است.

حریم خصوصی، رایانش ابری خودرویی، رایانش ابری، شبکه های موردی بین خودرویی، تشخیص استفاده مجدد