امیرحسین پارسامهر - عضو هیئت علمی گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فسا
سمیه کهربایی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان
زهرا خسروانی - مدرس گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فسا

یکی از چالش های اصلی در پایش خشکسالی، تعیین شاخصی است که بر اساس هدف پایش، ار قابلیت اطمینان بالایی برخوردار باشد. هدف از این پژوهش، انتخاب شاخص مناسب بر اساس کمینه مقدار بارش و ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن می باشد. بدین منظور از آمار بارش سالانه ایستگاه سینوپتیک لار، طی یک دوره 20 ساله (2014-1995) استفاده و مقادیر 5 شاخص خشکیالی شامل بارش استاندارد شده (SPI)، دهک ها (DPI)، معیار بارندگی سالانه (SIAP)، ناهنجاری بارش (RAI) و شاخص درصد از نرمال بارش (PNPI) در مقیاس سالانه طی دوره مورد بررسی محاسبه شدند. سپس شاخص مناسب به دو روش کمینه مقدار بارش و ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن تعیین گردید. نتایج حاصل از ارزیابی روش کمینه مقدار بارش برای انتخاب شاخص مناسب نشان داد که اکثر شاخص های خشکسالی در سال وقوع کمینه مقدار بارش، یکی از دو وضعیت خشکسالی شدید یا خیلی شدید را نشان می دهند و نمی تواند منجر به تعیین بهترین شاخص شود. بر اساس نتایج روش همبستگی رتبه ای اسپیرمن، شاخص DPI با ضریب همبستگی 0/99 به عنوان مناسب ترین شاخص انتخاب شد. این شاخص نشان داد خشکسالی خیلی شدید در سال 2007 و ترسالی خیلی شدید در سال 2001 طی دوره آماری در منطقه مورد مطالعه رخ داده است.

شاخص های خشکسالی، کمینه مقدار بارش، ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن، لار، استان فارس