سجاد بهرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد، محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد
احد ستوده - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد
محمدرضا علمی - رئیس برنامه ریزی آموزشی HSE شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، تهران
ناصر جمشیدی - رئیس HSE شرکت صنایع پتروشیمی کرمانشاه، کرمانشاه

ارزیابی ریسک یکی از رویکردهای مهم و جدید برای مدیریت ریسکهای بالقوه در هر سیستم و فرآیند طبیعی و یا صنعتی در محیطزیست انسانها می باشد. روش های ارزیابی ریسک متعددی ارائهگردیده که هرکدام از آنها دارای نقاط ضعف و قوت می باشند. طبقهبندی روشها براساس توانایی آنها در ارائه نتایج مورد نیاز و سطح ودامنه ی کاربردشان، انتخاب روش مورد استفاده را راحت تر می کند.در این مطالعه نیز ابتدا به بررسی و مرور برخی از مهمترین روشهایارزیابی ریسک پرداخته شده و سپس با توجه به مفهوم سطح و دامنهکاربرد روش های ارزیابی ریسک یک طبقه بندی جدید از این روش هاارائه گردیده است. بر اساس طبقه بندی تمام روش های ارزیابیریسک در سه طبقه میکرو، ماکرو و سیستمی قرار می گیرند. بهگونه ای که در سطح ماکرو به ارزیابی ریسک در سطوح کلان و پهنهبندی های خطر پرداخته می شود، در سطح میکرو ارزیابی ریسک هایاکولوژیکی و پارامترهای سلامتی در موجودات زنده و سطوح ریز مدنظر قرار می گیرد، اما در سطح سیستماتیک ارزیابی ریسک در سطحیک سیستم و فرایندهای آن و معمولا با تشکیل تیم های ارزیابی و بااستفاده از مستندات و داده های تاریخی انجام می گیرد.

ریسک، طبقه بندی، روشهای ارزیابی ریسک، مدیریت ریسک