آرش شکوری - عضو هئیت علمی دانشگاه علوم دریایی و دریانوردی چابهار
قاسم رحیمی قره میرشاملو - دانشجوی ارشد زیست دریا دانشگاه علوم دریایی و دریانوردی چابهار
اشکان اژدهاکش پور - کارشناس ارشد آبزی پروری مرکز تحقیقات شیلات آبهای دور چابهار

باکتری جنس ویبریو به عنوان میکرو فلور غالب آب های شور درمناطق با درجه حرارت بالا به عنوان پاتوژن های فرصت طلب مطرحمی باشند و می توانند گستره ای از عفونت ها را از طریق مصرفعذاهای دریایی خام و برخورد با زخم های سطحی در انسان و آبزیانرا باعث شوند. در این تحقیق آب کانال آبرسان از دریا و آب و رسوبدو استخر پرورش میگو در طول یک دوره پرورش در مجتمع پرورشمیگوی گواتر جهت شناسایی گونه های مختلف باکتری ویبریو موردبررسی قرار گرفت. نمونه گیری به فاصله زمانی هر 20 روز انجام شد.شناسایی باکتریها با استقاده از محیط کشت TCBS و روش هایمتداول بیوشیمیایی باکتری شناسی صورت گرفت. نتایج نشان دادندکه میانگین تعداد کل ویبریوها با افزایش دوره پرورش در استخرهاافزایش یافته بود. در مجموع تعداد 313 گونه ویبریو جدا سازیشدکه بیشترین گونه های شناخته شده به ترتیب فراوانی عبارتند ازویبریو آلجینولیتیکوس، ویبریونریس، ویبریوگازوژنز، ویبریو ناتریجنز، ویبریواسپلندیدوس، ویبریوفلو ویالیس، ویبریوکاستیکولا، ویبریو آنگویلاروم، ویبریو پارا همولیتیکوس، ویبریو هاروئی، از بین گونه های جداسازی شده گونه های دیگری مانند ویبریوکلرا، ویبریو هولیسائه، ویبریو میمیکوس، ویبریوفورنیسی، ویبریو فیشری، فتوباکتریوم دامسلا، ویبریو ولنیفیکوس، که می توانند برای مصرف کنندگان و پرسنل مرتبط با کار و فعالیت در آن حوزه بیماریزا باشند. لذا اعمال مدیریت بهداشتی مناسب جهت پیشگیری ازخطرات احتمالی مرتبط با سلامت عمومی ضرورت دارد.

میگو، باکتری، ویبریو، استخر ،کانال و گواتر