مونا جامی پور
محمدحسین شرکت

امروزه شواهد روزافزونی دال بر رشد فزاینده سرمایه گذاری بنگاهها و موسسات در زمینه بهرهگیری از قابلیتهای مدیریت دانش به منظور اکتساب و استخراج بهتر مزایای راهبردی این دسته از سیستمها وجود دارد. بسیاری از سازمانها برای اکتساب مزیت رقابتی حاصل از دانش، اقدام به سرمایه گذاریهای انبوهی در این زمینه نمودهاند که بعضا به دلیل عدم پذیرش صحیح و واقعی سیستم، دستیابی به اهداف مورد انتظار حاصل نگردیده است. یکی ازدلایل رخ داد مساله مورد اشاره، عدم پذیرش صحیح و واقعی سیستمهای مدیریت دانش در سازمانها توسط ذینفعان میباشد. به گونهای که گاها پس از استفاده استقرار کوتاه مدت سیستم به دلیل عدم بهرهگیری مناسب از آنها بهطور کلی کنار نهاده میشوند. در این مقاله به منظور تبیین عوامل بومی موثر بر پذیرش واقعی و کارآمد سیستم های مدیریت دانش تلاشگردیده است تا ابتدا عوامل موثر بر پذیرش سیستمهای مدیریت دانش از طریق مرور سیستماتیک ادبیات به کمک روش تحقیق کیفی فراترکیب شناسایی گردیده و در ادامه به منظور غنا بخشی به مولفههای استخراج شده و شناساییمولفههای بومی با استفاده از فرآیند کدگذاری باز رویکرد نظریه داده بنیاد نسبت به تکمیل آنها بر اساس ساختار سازمانها و موسسات داخلی اقدام گردد. یافتههای این تحقیق هم از جنبه روش شناختی و هم از منظر یافتههای بهدست آمده حائز اهمیت بوده و میتواند در پذیرش صحیح و واقعی و تداوم استفاده از سیستمهای مدیریت دانش در سازمانهای داخلی مورد کاربرد محققین قرار گیرد.

سیستمهای مدیریت دانش، مدل پذیرش فناوری، تداوم استفاده ، فراترکیب، نظریه داده بنیاد