محمود شارع پور - عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران
صباح متولیان - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه مازندران
هادی رازقی مله - کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه مازندران

در تحقیق حاضر تلاش بر این است که میزان مشارکت در بین ساکنین مناطق حاشیه نشین و غیر حاشیه نشین شهر ساری مورد ارزیابی قرار گیرد و در ادامه به بررسی اثرات حاشیه نشینی بر مشارکت شهری شهروندان پرداخته شود داده های تحقیق حاضر با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است جامعه آماری تحقیق شامل افراد 15 سال و بالاتر شهر ساری می باشد و حجم نمونه نیز 640 نفر را شامل می شود یافته های نشان می دهد که میانگین ابعاد مختلف مشارکت شهری در مناطق حاشیه نشین و غیر حاشیه نشین شهر دارای تفاوت معناداری می باشد در تمامی ابعاد مشارکت شهری ساکنین مناطق غیر حاشیه نشین نسبت به ساکنین مناطق حاشیه نشین نسبت به ساکنین مناطق حاشیه نشین میانگین بالاتری را به خود اختصاص داده اند همچنین یافته های رگرسیون خطی ساده نشان می دهد که تاثیر متغیر مستقل میزان حاشیه نشینی بر مشارکت شهری معنادار است و می تواند 9.2 درصد از تغییرات متغیر وابسته مذکور را تبیین کند ضریب بتا حاکی از آن است که تاثیر خالص متغیر میزان حاشیه نشینی بر مشارکت شهری برابر با 0/303- است و جهت تاثیر گذاری نیز منفی می باشد بدین معنا که افزایش میزان حاشیه نشینی سبب کاهش میزان مشارکت شهری میشود و به عکس

مشارکت،مشارکت شهروندی،شهروند،مناطق حاشیه نشین،مناطق غیر حاشیه نشین