کرامت الله زیاری - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
نبی مراد پور - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
مهناز حسینی سیاه گلی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مازندران
محمد ابراهیمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس

سبک زندگی اسلامی ایرانی که موضوع اپارتمان نشینی هم از جمله آن است علاوه بر این که منبع ارزشمندی برای ترسیم خطوط و چارچوب زندگی فردی و اجتماعی مان برای هایت و دستیابی به زندگی شایسته و حیات طیبه است ظرفیتی برای گسترش پیوندهای اجتماعی و تعلقات محلی مان نیز می باشد هدف از پزوهش حاضر بررسی الگوی سبک زندگی ایرانی اسلامی و فرهنگ آپارتمان نشینی در شهرهای کوچک می باشد این پژوهش از نوع نظری کاربردی و از لحاظ روش مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد داده ها و اطلاعات مورد نیاز برای انجام این پژوهش به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی جمع آوری گردید در روش پیمایش از ابزار پرسشنامه استفاده شده است جامعه نمونه 70 خانوار از ساکنان شهر صحنه هستند که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و مورد پرسش قرار گرفته اند برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون فریدمن در قالب نرم افزار spss و همچنین از محیط Excel استفاده شد نتایج نشان می دهد بین آپارتمان نشینی و سبک زندگی ایرانی اسلامی در شهر صحنه تفاوت معناداری وجود دارد بدین صورت که شاخص معماری و کالبدی بیشترین تفاوت را نسبت به دو شاخص اجتماعی و فرهنگی و سلسله مراتب دسترسی دارا می باشد و همچنین در آزمون دوم نارضایتی مردم از شاخص های اجتماعی فرهنگی را نشان می دهد

سبک زندگی،شهرهای ایرانی اسلامی،فرهنگ،آپارتمان نشینی،شهر صحنه