علی محقر - استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
منصور مومنی - استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
مظاهر رضایی فر - دانشجوی مدیریت صنعتی دانشگاه تهران

علیرغم اینکه تا کنون موضوع ایمنی در هوانوردی توجه محققین بیشماری را در کل جهان به خود جلب نموده، با این حال مطالعات بسیار کم و حتی انگشتشماری به موضوع با اهمیت کارایی ایمنی هوانوردی پرداختهاند. در این تحقیق براینخستین بار در ایران با استفاده از رویکرد تصمیم گیری چندمعیاره فازی به این موضوع پرداخته شده است. نخست با نظر خبرگان و متخصصان حوزهی هوانوردی شامل خلبانان، مهندسین و بهخصوص متخصصین ایمنی هوانوردی، شاخصهای ورودی و خروجی اثرگذار بر کارایی ایمنی شناسایی شده و بهصورت مناسب بازتعریف شدهاند. بدین منظور پرسشنامه ای حاوی 71 سؤال به عنوان شاخصهای ورودی و 6 سوال تحت عنوان شاخصهای خروجی تدوین گردید که طی 2 مرحله غربالگری، با استفاده از دلفی فازی در نهایت 8 شاخص ورودی و 2 شاخص خروجی استخراج گردید. جهت وزندهی شاخصهای ورودی از روش بردار ویژه استفاده شد. یافتهها نشان دادند که مهمترین عوامل تاثیرگذار بر کارایی ایمنی شرکتهای هواپیمایی بهترتیب عبارتند از: خدمه پروازی، پرسنل تعمیر و نگهداری و کیفیت هواپیما

بردار ویژه، دلفی فازی، کارایی ایمنی و هوانوردی