علیرضا رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه صنعتی شاهرود
صمد امامقلی زاده - دانشیار گروه آب و خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود
راضیه کریمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه صنعتی شاهرود

تخمین دقیق حجم رسوبات حمل شده به وسیله رودخانه ها و متعاقبا حجم رسوب ورودی به سدها، کانال های آبیاری و زمین هایکشاورزی در بسیاری از پروژه های کلان مدیریت منابع آب دارای اهمیت فراوان است. در این تحقیق با استفاده از آمار 48 سالهایستگاه کره سنگ واقع بر رودخانه هراز آمل با انتخاب ترکیبات مختلف ورودی با استفاده از برنامه ریزی بیان ژن (GEP) اقدام بهمدل سازی رابطه دبی دبی رسوب شده و با روش سنتی رابطه رگرسیونی خطی مورد مقایسه قرار گرفت. برای انتخاب روش مناسب از تجزیه و تحلیل آماری با مقایسه پارامترهای آماری شامل ضریب همبستگی ((R(2)، ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و متوسطمیانگین خطا (MAE) استفاده گردید. مدلی که دارای کمترین خطا باشد به عنوان مدل بهینه انتخاب شد. مقایسه این دو روش با معیارآماری نشان داد که روش برنامهریزی بیان ژن نسبت به رگرسیون خطی عملکرد بهتری داشته است.

ایستگاه کره سنگ، برنامه ریزی بیان ژن (GEP)، پارامترهای آماری، رودخانه هراز، مدل بهینه