رضا مهدی - استادیار گروه آینده پژوهی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی

دانشگاه کارآفرین، نسل جدید نظام دانشگاهی است که از تکامل نسلهای اول و دوم ایجاد شده است. تمرکز دانشگاههای نسل اول، آموزش و نسل دوم، آموزش و پژوهش به طور همزمان است. کارکرد دانشگاه کارآفرین، کارآفرینی اجتماعی- اقتصادی فردی و سازمانی در پیوند با کارکردهای آموزشی و پژوهشی است. هدفمندی فعالیت ها، مأموریت گرایی، ایجاد توازن میان آموزش، پژوهش و خدمات اجتماعی، تنوع در تأمین منابع مالی، کمک به توسعه اجتماعی- اقتصادی محلی و ملی و تقویت نظام ملی نوآوری از جمله ویژگی های بارز دانشگاه های پویا و کارآفرین است. نقد عمده صاحب نظران بر دانشگاه کارآفرین و کارآفرینی علمی، تمرکز دانشگاهها بر کارآفرینی فنی- اقتصادی و غفلت از کارآفرینی اجتماعی و به تبع آن، تقلیل دانشگاه به بنگاه تجاری است. در این مقاله، با نگاه متوازن و جامع به روش مرور اسنادی و نقد رویکرد غالب، ابعاد و سطوح کارآفرینی اجتماعی- اقتصادی دانشگاه کارآفرین بررسی شده است. بر اساس یافته های این مطالعه، در دانشگاه کارآفرین باید کارآفرینی در ابعاد اجتماعی و اقتصادی در سطوح فردی و سازمانی شامل دانشجویان، دانش آموختگان، اعضای هیأت علمی و سازمان دانشگاه، مورد اهتمام سیاست گذاران، برنامه ریزان و مدیران آموزش عالی و نظام علمی باشد.

آموزش عالی، دانشگاه کارآفرین، کارآفرینی اجتماعی، کارآفرینی سازمانی، دانشگاه نسل سوم