مسعود دلیری دانش - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه همدان
علی همتی عفیف - استادیار دانشگاه بین الملل امام خمینی (ره)
مهرناز مهرجوسرشت - دبیر آموزش و پرورش

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط خود پندارۀ بدنی با گذران اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت های بدنی دردانش آموزان تیز هوش متوسطه قزوین و روش تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. جامعۀ این تحقیق تمامیدانش آموزان تیز هوش دختر و پسر سه پایۀ تحصیلی دورۀ متوسطه به تعداد 760نفر در سال تحصیلی 1393-1392بودهکه از بین آن ها 256نفر ( 128دختر و 128پسر) براساس جدول مورگان و به شکل تصادفی ساده به عنوان نمونهانتخاب شدند. در این تحقیق از دو پرسشنامۀ اوقات فراغت و پرسشنامۀ خود پندارۀ بدنی استفاده شده است. جهت تجزیهو تحلیل داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون بهره گرفته شده است. یافته ها نشان داد که دانش آموزانتیز هوش مشارک بسیار کمی ( حدود 22درصد) در فعالیت های ورزشی اوقات فراغت دارند. و همانطور که انتظار می رفتتماشای تلویزیون و استفاده از کامپیوتر بیشترین استفاده را در اوقات فراغت داشت. این نتایج همچنین موید ارتباط معنیدار بین عوامل لیاقت ورزشی ،عزت نفس و خود پندارۀ کلی با تمامی مولفه های گذران اوقات فراغت با تاکید بر فعالیتهای بدنی است .به علاوه نشان دهنده ارتباط معنی دار بین عوامل چربی، ظاهر، انعطاف، سلامتی و هماهنگی با برخی ازمولفه های گذران اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت های بدنی (جلسات ورزش درهفته ، رابطۀ ورزش و استرس و استفاده ازامکانات ورزشی محل ) می باشد

خود پنداره بدنی ، اوقات فراغت ، دانش آموزان تیز هوش