حسن دانشمندی - دانشیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان
شقایق سیار - دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان
فاطمه ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان

مقدمه :تاثیرات دراز مدت فلج اطفال در بسیاری از کشور ها شناخته شده ا‏ست. علی رغم عدم وجود یک عنوان معین برای این مجموعه از علائم و نشانه ها، یکسانی جالب توجهی بین بیماران در رابطه با شرح و توصیف مشکلات و عوارض ناشی از بیماری وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر انجام فعالیت های ورزشی منظم بر میزان علائم سندرم متعاقب فلج طفال می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن را تمامی افراد دارای سابقه بیماری فلج اطفال استان کرمان تشکیل می دهند. از این میان مجموعآ 28 ‏نفر با سابقه بیماری فلج اطفال و میانگین سنی 36/61 ± 8/23 ‏به صورت هدفمند و داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شده و در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار قرار گرفتند. گروه ورزشکار متشکل از 14 ‏نفر با میانگین سنی 34/62 ± 9/42 ا‏ست که در طی یک سال گذشته به طور میانگین 3 ‏جلسه در هفته به ‏صورت منظم به انجام فعالیت های بدنی شامل شنا، تنیس روی میز و والیبال نشسته می پرداختند. گروه غیرورزشکار نیز شامل 14 ‏نفر با میانگین سنی 38/33 ± 6/91‏می باشد که در طی این مدت هیچ گونه فعالیت بدنی منظم نداشتند. با توجه به شاخص های عمده سندرم متعاقب فلج طفال، علائم این سندرم با استفاده از ارزیابی خستگی و درد، عملکرد جسمانی و روانی در دو گروه از افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال توسط مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale)، مقیاس شدت درد مک گیل (McGill Pain Questionnaire) و پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه22‏در سطح معنی داری P≤0/05 ‏استفاده شد.نتایج:نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده شیوع بالای سندرم متعاقب فلج اطفال در خصوص دو عامل اصلی همزمان درد و خستگی (%53/57) می باشد. همچنین بین سلامت جسمانی در فرد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد ( P=0/02 ‏)؛ در حالی که بین سلامت روانی رو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. از طرفی نتایج این تحقیق نشان داد که بین شدت درد ( P=0/04) و خستگی ( P=0/04) در فرد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. بین سن افراد در زمان حمله اولیه ویروس فلج اطفال با خستگی ( r=-0/59) و سلامت جسمانی( r=-0/69 ‏) ارتباط معنی داری وجود دارد، در حالیکه ارتباط مذکور در رابطه با درد ( r=-0/24) و سلامت رونی ( r=-0/09 ‏) معنی دار برآورد نشد. بحث و نتیجه گیری:افراد دارای سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال تحت تاثیر انجام فعالیت های بدنی منظم از سلامت جسمانی بیشتری برخوردار بوده ‏و از اختلالات عملکردی کمتری رنج می برند. ارتقا، وضعیت جسمانی این افراد از طریق برنامه های تمرینی می تواند نقش به سزایی در بهبود کیفیت زندگی آنان یفا کند.

سندرم متعاقب فلج اطفال، درد، خستگی، سلامت جسمانی، سلامت روانی