امیرمسعود حیدری علیخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان،
موسی پورکانی - کارشناس ارشد مهندسی متالورژی، مرکز تحقیقات مواد کاشیگر،
غلامعباس پارساپور - استادیار فرآوری مواد، گروه مهندسی معدن، دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان،
احسان ارغوانی - کارشناس ارشد فرآوری مواد معدنی، مرکز تحقیقات فرآوری مواد کاشیگر

یکی از مشکلهای اساسی در هر کارخانهای نوسان در ورودی کارخانه و میزان خوراکدهی است که باعث ایجاد نوسان درمشخصات محصولات میگردد. بنابراین یکی از دغدغههای اصلی مدیران، کنترل کردن و به حداقل رساندن آن است. درمجتمع مس سرچشمه، محصول کارخانههای پرعیارکنی که حاوی مس و مولیبدن است، برای آبگیری و غلیظ شدن به تیکنرهای مس-مولیبدن وارد میشود. 4 تیکنر برای این کار وجود دارد که دو تیکنر محصول کارخانه پرعیارکنی 1 و دوتیکنر دیگر محصول کارخانه پرعیارکنی 2 را دریافت میکنند. ته ریز این تیکنرها باید با درصد جامد 50 % برای جدا کردن مولیبدن از کنسانتره مس-مولیبدن، به عنوان خوراک به کارخانه مولیبدن ارسال شوند ) Molybdenite plant, Operating Manual ، 1977 (. اما در عمل درصد جامد ته ریز این تیکنرها با هم متفاوت میباشند. علاوه بر این محصول دو کارخانه پرعیارکنی از لحاظ عیار مولیبدن نیز با هم تفاوت دارند. بار ورودی به کارخانه فرآوری مولیبدن، ابتدا وارد یک جعبه تقسیم و سپس به دو مقسم گردان وارد می شود. خروجی هر مقسم گردان نیز بین دو ردیف پرعیار کنی اولیه موازی تقسیم میشود.بازرسی فرآیندی این کارخانه نشان داد که انحراف معیار عیار و دانسیته ورودی به یک ردیف از چهار ردیف موازی پرعیارکنیاولیه این کارخانه به ترتیب 164 و 1450 کیلوگرم بر مترمکعب بود. به منظور کاهش نوسان، نحوه تقسیم خوراک بین چهار ردیف موازی پرعیارکنی اولیه انجام شد. به این ترتیب که بار ورودی به هر ردیف پرعیارکنی اولیه به جای تامین شدن از یکمقسم گردان از هر دو مقسم گردان تامین گردید. اصلاح روش تقسیم خوراک باعث شد که انحراف معیار عیار و دانسیته ورودی به یک ردیف پرعیار کنی اولیه به ترتیب از 164 و 1450 کیلوگرم بر مترمکعب به 25 و 1361 کیلوگرم بر متر مکعب کاهش پیدا کرد

بازرسی فرآیند، تقسیم خوراک، همگن سازی، پرعیارکنی اولیه