صفورا اسدی کپورچال - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

آگاهی از توزیع مکانی ویژگیهای خاک نقشی مهم در توسعه پایدار و مدیریت بهینه منابع آب و خاک دارد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه کارایی چند روش زمیپ آماری در توزیع مکانی ذرات تشکیلدهنده خاک شامل شن، سیلت و رس در برخی شالیزارهای استان گیلان بود. بدین منظور تعداد 011 نمونه خاک از عمق 1 تا 01 سانتیمتری به صورت تصادفی از شالیزارهای مناطق مختلف استان برداشت شد. پس ازتعیین بافت خاک و اندازهگیری ذرات مختلف تشکیلدهنده خاک، از روشهای زمین آماری کریجینگ ) Kriging (، وزندهی عکس فاصله ) IDW ( و اسپلاین ) Spline ) برایبرآورد شن، سیلت و رس و در نهایت تهیه نقشه پهنهبندی این ویژگیها در سطح منطقه مورد مطالعه استفاده گردید. نتایج نشان داد که بر اساس معیار آماری ضریب تبیین ) 2R ( روش کریجینگ ن بت به دو روش دیگر برای ویژگیهای مورد بررسی ازدقت بالاتری برخوردار بوده و بهترین مدل نیمتغییرنما نیز برای شن و سیلت مدلنمایی و برای رس مدل کروی بود

بافت خاک، توزیع مکانی، درونیابی، سیستم اطلاعات جغرافیایی