نسترن خدایی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری –دانشگاه علامه طباطبایی

رشد روز افزون و شتابان شهر ها و در نتیجه افزایش جمعیت، به طور همزمان باعث پیدایش مشکلات متعددی چون تراکم های شدید ترافیکی، مصرف بیش از حد انرژی، اتلاف زیاد وقت شهروندان و اختلال در سامانه حمل ونقل درون شهری گشته است .لذا لزوم برنامه ریزی برای حل معضل مذکور از مسائل فراروی برنامه ریزان شهری برای رسیدن به هدف توسعه شهری است.در سالیان اخیر سامانه اتوبوس های تندرو سیاست توسعه حمل و نقلهمگانی در کلان شهر تهران برای تسهیل حمل و نقل عمومی و رفع مشکلات مذکور در کنار توسعه خطوط مترو از سوی شهرداری تهران دردستورکار قرار گرفته است.نحوه ی ارائه خدمات در هر یک از بخش های حمل و نقل عمومی به شهروندان سوالی است که م ا به دنبال پاسخگویی آن می باشیم. بدون شک تا زمانی که شهروندان، به عنوان اصلی ترین استفاده کنندگان از سامانه هایحمل و نقل عمومی ، از سطح ارائه خدمات رضایت کامل را نداشته باشند، دور از انتظار است که امید داشته باشیم گرایش آنها به سوی حمل و نقل عمومی بیش از وسایل نقلیه شخصی باشد.بنابراین لزوم شناخت کم و کاستی ها والبته شکاف ما بین انتظارات و ادراکات شهروندان برای رسیدن به یک مدیریت شهری شایسته اجتناب ناپذیر است. اما نکته یسیار مهم تر اثراتی است که پروژه های این چنینی میتواند بر روندهای زندگی در کلان شهرهایی همچون تهران داشته باشند که در این تحقیق کوشش خواهد شد اثرات احداث این سامانه را در یکی از شریانهای اصلی شهر که مسیر آزادی به تهران پارس میباشد مورد بررسی قرار دهد

حمل و نقل عمومی، سیستم اتوبوس رانی تندرو، BRT،