پوریا محمدیان یزدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
آرش سرحدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
قدسیه سامانی - دانشجوی دکتری طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران

اهمیت موضوع ترافیک در هر جامعه ای یک واقعیت اجتماعی است. کارکرد آموزش در حل این معضل از طریق اشاعه باورهای صحیح فرهنگی در این زمینه بسیار موثر است. تجربه نشان می دهد که آموزش ترافیک چنانچه ازخردسالی و دوران کودکی آغاز شود، تاثیرات عمیق تری در دراز مدت بر جامعه می گذارد. یکی از روش های آموزش ایمنی و فرهنگ ترافیک به کودکان و نوجوانان، پارک های آموزش ترافیک هستند. لذا، در این پژوهش ابتداجهت بررسی معیارهای طراحی پارک های آموزش ترافیک، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای مفهوم سازی شد. سپس شاخص ها و مؤلفه های طراحی پارک های آموزش ترافیک در چارچوب تحقیق استخراج و در قالبپرسشنامه (طیف لیکرت) برای استفاده کنندگان مطرح گردید. جامعه آماری تحقیق از دو گروه متخصصین انتظامیو غیر انتظامی انتخاب گردید که شامل اساتید دانشگاهی، مسئولین شهری و متخصصینی با تجربه بالای 10 سال انتخاب گردیدند. درنهایت داده های پرسشنامه در قالب نرم افزارspssو آزمون فریدمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان از آن دارد هرچند شاخص های طراحی پارک های آموزش ترافیک بسیار متنوع هستتند، اما توجه به ضرورت های آموزشی پارک در اولویت اول در طراحی هستند

آموزش، فرهنگ سازی، روش دلفی ، پارک آموزش ترافیک، آزمون فریدمن