الهام صفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حملونقل، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
المیرا برجیسیان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حملونقل، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
ساینا فیروزی یگانه - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری،
امیر گل رو - استادیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر

امروزه با مطرح شدن حمل و نقل فعال، سیاستگذاران و برنامهریزان حملونقل، پیادهروی را به عنوان یک شیوه ونقل مورد توجه قرار دادهاند. تبدیل سفرهای روزانه موتوری به پیادهروی، علاوه بر مزایایی مانند نشاط و سلامتی،میتواند نقش عمدهای در بهبود وضعیت زیست محیطی جامعه داشته باشد. هدف از انجام این مقاله پرداخت ی ک مدل مطلوبیت برای انتخاب پیادهروی به عنوان یک شیوه حملونقلی در سفرهای تحصیلی دانشجویان است. در اینپژوهش اطلاعات فردی و خانوادگی افراد و همینطور تمایل آن ها به استفاده از شیوه پیاده روی جمع آوری شده است و نهایتا یک مدل مطلوبیت تمایل استفاده افراد از این شیوه در سفرهای با مقصد دانشگاه ارائه شده است . برپایه مدل بدست آمده عواملی مانند جنسیت، مقطع تحصیلی، مالکیت وسیله نقلیه دارای طرح ترافیک، وجود فضای سبز در مسیر پیادهروی و وضعیت آب و هوا موثر شناختهشدهاست.

پیادهروی، سفر دانشجویی، مدل لوجیت دوگانه