مریم راشکی - گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان
عزیز خرازی پاکدل - گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
حسین اللهیاری - گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
اصغر شیروانی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

در این تحقیق، اثر قارچ بیمارگر (Beauveria bassiana (Ascomycota, Hypocreales بر واکنش تابعی (در شرایط آزمایشگاهی) و وضعیت تولید مثلی (در شرایط نیمه طبیعی) زنبور پارازیتویید (Aphidius matricariae Haliday (Hym.:Aphidiidae روی پوره های سن سوم شته سبز هلو، (Myzus persicae (Sulzer) (Hem.:Aphididae، روی گیاه بادمجان بررسی شد. تجزیه داده های تعداد شته های پارازیته شده در تراکم های مختلف شامل 2، 4، 8، 16، 32، 64 نشان داد که واکنش تابعی زنبور از نوع سوم است. بیشترین کارایی زنبور پارازیتویید A. matricariae در پارازیته کردن شته سبز هلو در زمان نبود قارچ B. bassiana مشاهده شد. در این حالت مقدار b و (T(h به ترتیب (1-)0/0044h و 0/430h بود. مرحله آلودگی قبلی شته سبز هلو، بر تعداد مومیای تولید شده و مرگ و میر شته بر اثر آلودگی به اسپور قارچ پس از 16 روز اثر معنادار داشت. به طوری که میانگین تعداد مومیایی به دست آمده از شاهد و پارازیته شده با زنبور A. matricariae در 24 و 72 ساعت پس از آلودگی شته ها با قارچ به ترتیب برابر با 2/86 ±14/33، 2/13±10/66 و 1/33±6/66 بود. این نتایج نشان داد که زمان بندی نسبی بین پدیده پارازیتسیم و الودگی قارچی عامل تعیین کننده ای در نتیجه نهایی رقابت است.

برهم کنش، دز زیرکشندگی، دشمنان طبیعی، کنترل بیولوژیک