جهانشیر امینی - دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان
ساسان فیضی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان
سهیلا میرزایی - استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان

در این تحقیق تأثیر سویه (استرین) های باسیلوس روی جوانه زنی اسپور و رشد میسلیوم Botrytis cinerea به منظور کنترل زیستی (بیولوژیک) پوسیدگی میوه در سه رقم توت فرنگی شامل Quineliza، Paros و Kurdistan در شرایط آزمایشگاه بررسی شد. از تأثیر سی ودو سویه جنس باسیلوس روی قارچ بیمارگر در کشت چهار نقطه ای، ده سویه که بیشترین بازدارندگی را از رشد داشتند برایکارهای بعدی انتخاب شدند. تأثیر ناهمسازی (آنتاگونیستی) ده سویه روی قارچ بیمارگر با استفاده ازآزمون کشت متقابل، سوخت وسازگر (متابولیت) های فرار و تولید مایع خارج یاخته ای در شرایطآزمایشگاه انجام شد. نتایج نشان داد که همه سویه های باسیلوس در هر سه آزمون، رشد قارچ بیمارگررا کاهش دادند و این کاهش در جدایه های مختلف متفاوت است. درصد کاهش رشد در کشت متقابل، سوخت وسازگر های فرار و تولید مایع خارج یاخته ای به ترتیب بین 67/1-30/5، 86/2-27/5 و 82-41 متغیر بود. افزون بر این، تأثیر سویه های باسیلوس روی جوانه زنی اسپور و رشد میسلیوم قارچ بیمارگر روی میوه های سه رقم توت فرنگی نشان داد که همه سویه های باکتری می توانندجوانه زنی و رشد میسلیوم قارچ بیمارگر را کاهش دهند و این کاهش در جدایه های مختلف متفاوتبود. همچنین شدت بیماری پوسیدگی میوه توت فرنگی در میوه های تیمارشده با سویه های باسیلوسکاهش شایان توجهی در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ترکیباتتولیدشده به وسیله سویه های باسیلوس توانایی زیادی در کنترل زیستی بیماری کپک خاکستری دارندو نیاز است تحقیقات بیشتری در شرایط مزرعه روی آن ها صورت گیرد.

پوسیدگی میوه توت فرنگی، کنترل زیستی، گونه های باسیلوس