مینا علیزاده باغبانان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی – واحد همدان
سعید پیری - استاد گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی _ واحد همدان
منوچهر فروتن - استاد گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی _ واحد همدان

روابط اجتماعی رایج دریک جامعه، معماری آن جامعه را تحت تاثیرخود قرار می دهد وآن را خاص تر می کند این پژوهش محدوده ی مشترک بین معماری و جامعه است. در صورتی که موزه به عنوان ظرفی برای روابط اجتماعی درهرسطح و افراد جامعه و روابط اجتماعی به عنوان عناصرشکل دهنده آن فرض شوند و ویژگی هایی نظیر، اجتماع پذیری، افزایش سطح تعاملات اجتماعی، ایجاد سرزندگی در فضا، می توانند در طراحی موثر باشند و رویکرد اجتماعی نقش مهمی دریافتن راه حل هایی برای تاثیر متقابل گروه های اجتماعی برهم ایفا خواهند کرد. در صورتی که اهدافی نظیر، شناخت مفاهیم نوین موزه ها با رویکرد اجتماعی که موجب نمود یافتن نقش مخاطب و تشکیل بستری جهت تعامل موزه و جامعه در راستای افزایش سطح تعاملات اجتماعی، فرهنگی و شناخت درونی افراد می باشد، فراهم شود، جامعه با دیدن گذشته خود و دستاوردهای فرهنگی اش آن را در امروز به کار می گیرد و می تواند با اجتماع پذیری مناسب سعی در ایجاد فضایی پویا و سرزنده وفعال در موزه به عنوان یک فضای جمعی کند. در نتیجه با ارتباط بین این دو، موزه بستری در شهر برای ایجاد روابط و فعالیت های اجتماعی و ترویج فرهنگ و هنر باهدف نیل به اجتماعی پویا ایجاد می کند و عملکرد موزه که بیش از هر نکته دیگر بازتاب آرمان ها و اندیشه های انسان، اجتماع و خلاقیت های پایان ناپذیرا و در گذشته و حال است به نحوه مطلوبی ارتقاء یافته و موزه ها با بهره مندی از این مسیر علاوه بر داشته های نهفته این قابلیت ها را هدفمند در جهت توسعه به کار می گیرند. روش تحقیق تئوری بنیاد با رویکرد کیفی می باشد.

موزه های نوین، جامعه، رویکرد اجتماعی، مخاطب