محمد امامی راد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

درصد قابل توجهی از انسانها با اضطراب و افسردگی روبهرو هستند، درمانهای مختلفی برای این عارضهها وجود دارد. در مقاله حاضر سعی شده است تا نماز و نیایش در جهت درمان و یا لااقل کاهش آن بیماری بهکار برده شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین نماز و نیایش با اضطراب و افسردگی انجام شده است. روش مقاله به صورت همبستگی است. از جامعه آماری پژوهش حدود 400 نفر، 120 نفر به عنوانحجم نمونه که ترکیبی از 80 آقا و 40 خاانم باوده اناد باه روش تصاادفی ساده انتخاب شدند . بعاد از ابزار پرسشنامه از قبیل پرسشنامههای استاندارد مقیاس اضطراب بک و تست افسردگی بک II توأم بااپرسشنامهاستاندارد نماز و نیایش اجرا گردید. دادههای خام حاصل از تکمیل پرسشنامه با بهرهگیری از نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون های آماری پیرسون و رگرسیون تحلیل گردید. مهم ترین یافته های مقاله حا کی از آناست که فرضیه اصلی پژوهش یعنی وجود ارتباط بین نمااز و نیایش با اضطراب و افسردگی ، در سطح 1 % مورد تأیید واقع شد همچنین فرضیه فرعی اول پژوهش که شامل فرض نماز و نیایش با اضطراب است، درسط کمتر از 5 % مورد تأیید قرار گرفت و یافته دیگر مقاله این که برخلاف انتظار و پیش فرض مقاله، بینمتغیرهای نماز و نیایش با افسردگی ارتباط معناداری مشاهده نگردید

نماز، نیایش، اضطراب، افسردگی