امیرمحمد فکورثقیه - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
مریم رجبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه فردوسی مشهد

با توجه به اهمیت روزافزون دانش در سال های اخیر و اهمیت آن در اقتصادهای دانش بنیان، توجه زیادی به سوی مدیریت دانش جلب شده است. بیشتر محققان بر سر این مسأله توافق دارند که ممیزیدانش یکی از مهم ترین و یا حتی اولین مرحله ی مدیریت دانش است. به طور خاص، تغییر شکل ازاقتصاد صنعتی سنتی به اقتصاد دانش بنیان، باعث کاهش اهمیت نسبی سرمایه های ملموس شده است، -و نیازمند تغییر الگوها به سمت اتکا بر دانش غیرملموس و سرمایه های فکری است. یکی از مراحل اصلی حوزه مدیریت دانش، ممیزی دانش است. ممیزی دانش به عنوان ارزیابی نیازهای کسب و کار،ارزیابی فرهنگی و بررسی دانشی که مورد نیاز است. دانشی که موجود است، دانشی که از دست رفته، کسانی که به این دانش نیاز دارند و نحوه استفاده از دانش، مورد استفاده قرار می گیرد. برای مشاورانمدیریتی، ممیزی دانش ابزاری مناسب برای بررسی سلامت دارایی های دانشی و سودمندی دانش در سازمان محسوب می شود. همچنین ممیزی دانش از طریق ارزشیابی و بررسی علمی و سیستماتیک منابعپنهان و آشکار سازمان، محیط دانشی موجود را بررسی گرده و گزارشی کامل و جامع در مورد وضعیت فعلی دانش و شکافهای دانشی موجود در سازمان ارایه می دهد. این مقاله بر اساس مستندات پژوهشی،روش شناسی ممیزی دانشی را )ارزیابی راهی که فرآیندهای دانش به اهداف دانش سازمان دست می یابند( ارائه می دهد تا شکاف هایی را بیابد که مورد نیاز کاربر دانش قبل از توسعه سیستم های KM است. مطالعات بسیاری در این زمینه انجام شده است و با توجه به جنبه های مختلف مسائل، ابزارهای زیادی برای کمک به فرآیند ممیزی دانش توسعه داده شده است. در این مطالعه سعی داریم به بررسی ادبیات، فرآیندها و روش شناسی ممیزی دانش و معرفی مفاهیم مختلف مرتبط با ممیزی دانش بپردازیم.

ممیزی، ممیزی دانش، مدیریت دانش، جریان دانشی، موجودی دانش