یونس بادآورنهندی - دانشیار،گروه حسابداری،واحدتبریز،دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
محمدرضا عباسی استمال - مربی،گروه حسابداری، واحدورزقان ،دانشگاه آزاد اسلامی ، ورزقان، ایران.

حاکمیت شرکتی، مجموعه روابطی بین سهامداران، مدیران و حسابرسان شرکت است که متضـمن برقـراری نظـام کنترلـی بـه منظور رعایت حقوق سهامداران جزء و اجرای درست مصوبات مجمع و جلوگیری از سوء استفادههای احتمالی میباشد. ایـن قانون بر مبنای نظام پاسخگویی و مسئولیت اجتماعی استوار بوده و شامل مجموعهای از وظایف و مسـئولیتهـایی اسـت کـه باید توسط ارگان شرکت صورت گیرد تا موجب پاسخگویی و شفافیت گردد. هیات مدیره شرکت به منزله تکیه گاهی است که حقوق مالکانه سهامداران را با تفویض اختیار به مدیران متوازن می کند. حاکمیت شـرکتی مناسـب مسـتلزم آن اسـت کـه هیات مدیره با هر ساختاری، بر موضوعات بلند مدت نظیر ارزیابی راهبرد شرکت و فعالیت هایی تمرکز کند که منجر به تغییردر ماهیت و جهت حرکت شرکت می شود، و خود را بیش از حد در مسئولیت های عملکردی روزمره درگیر نکند. بـه طـور کلی، هیات مدیره و اعضای آن باید وظایف از پیش تعیین شده و مشخصی داشته باشند و از محرک های انگیزشی مناسب بـه منظور ایفای صحیح وظایف محوله برخوردار باشند..لذا برقراری حاکمیت شرکتی در سطح شرکتها میتواند عامل مهمـی در کسب مزیت رقابتی جهت جذب سرمایه باشد.با توجه به اینکه از منظر صنعت بورس اوراق بهادار، راهبری شرکتی (حاکمیت شرکتی) شیوهای برای هدایت و ادارهی امور فعالیتهای شرکت توسط هیئت مدیره و مدیریت ارشد شرکت میباشد و این شیوه میتواند بر نحوه عمل هیئت مدیره در انجام مسئولیت پاسخگویی در قبال سهامداران و توجه بـه منـافع سـایر ذینفعـان تـأثیر داشته باشد

حاکمیت شرکتی، نظام حاکمیت شرکتی، ساختارهیئت مدیره