سجاد عباسی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس تهران
سعید مینایی - عضو هئیت علمی گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمدهادی خوش تقاضا - عضو هئیت علمی گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس تهران

در این پژوهش با به کارگیری سامانه جاذب رطوبت در یک دستگاه خشککن بازگردشی، اثر استفاده از جاذب رطوبت بر فرآیندخشک شدن ذرت به صورت لایه نازک بررسی شد. با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی، تاثیر چرخ جاذب، دمای خشککردن و دبی هوای گرم بر پارامترهای زمان خشککردن، ضریب نفوذ رطوبت و انرژی فعالسازی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایشها در سه سطح دمای هوا 50 ،60 و 70 درجه سلسیوس، سه سطح دبی هوا 1 ،4/1 و 8/1 کیلوگرم بر دقیقه با و بدون بکارگیری سامانهجاذب رطوبت انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تاثیر سامانه جاذب، دما و دبی هوا و اثر متقابل دما و دبی هوا بر پارامترهای فرایند خشک شدن معنیدار است. همچنین با استفاده از سامانه جاذب و افزایش سرعت و دمای هوا، زمان خشکشدن 10×18826/8 متر مربع بر ثانیه متغیر 10 -10×47258/3 تا 11 -کاهش یافت. ضریب نفوذ رطوبت ذرت در سطوح مختلف آزمایش از بود. انرژی فعالسازی نیز در حدود 2931/14 تا 6770/17 کیلوژول بر مول محاسبه گردید. بکارگیری سامانه جاذب رطوبت باعث کاهش % 75/9 زمان خشک شدن و افزایش % 85/7 آهنگ خشک شدن گردید. بهرهگیری از سامانه جاذب منجر به خروج سریعتر رطوبت از ماده گردیده و کارایی خشککن بالا میرود و مشکل فاسد شدن مواد کشاورزی در انبار یا مزرعه که در انتظار خشک شدن هستند کاهش خواهد یافت.

چرخ جاذب، خشککن بازگردشی، ذرت