مهسا فرهود پور - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسالمی، واحد ممقان، ممقان، ایران
صدیف آزادمرد دمیرچی - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
افشین جوادی - دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران

فرآیند نور ماوراء بنفش (UV )با استفاده از منابع پیوسته و پالس دار میتواند یک روش مناسب غیر حرارتی برای مواد غذایی مایع، مواد تشکیل دهنده آنها، نوشابه ها، و نوشیدنی ها باشدکه با توجه به مطالعات انجام گرفته در این زمینه، این روش برای از بین بردن و یا کاهش سطحی از انواع پاتوژنهای نامطلوب و میکروارگانیسم های عامل فساد معرفی شده است. در مقایسه با آب، مواد غذایی مایع طیف وسیعی از خواص نوری و فیزیکی بوده و ترکیبات شیمیایی متنوعی دارند که عبور نور UV ،مقدار UV رسیده به ترکیبات مورد نظر، انتقالات حرکتی و در نتیجه غیر فعال کردن میکروبها را تحت تاثیر قرار میدهند. در مواد غذایی مایع عوامل مختلفی از جمله توانایی جذب، pHو فعالیت آبی و ماتریس مواد غذایی میتواند مقدار UV دریافت شده را تحت تاثیر قرار دهد. حضور ذرات ریز در ماده میتواندمیکروارگانیسم ها را از تابش UV به آنها محافظت کند. انتخاب صحیح طراحی راکتور UV میتواند باعث کاهش عوامل مداخله کنندهدر جذب UV و در نتیجه باعث بهبود غیر فعال سازی شود. موفقیت تکنولوژی UV برای انواع غذاهای مایع که میزان متفاوتی از UV را در خود منتقل میکنند بستگی به چیدمان صحیح پارامترهای منبع UV بنا بر استفاده خاص از آن دارد. استفاده از نور UV در صنعت غذا به خصوص در کشور ما روشی نوین بوده و تحقیقات بیشتری برای اثبات مناسب بودن این روش جهت استفاده در مواد غذایی مایعمورد نیاز است

نور ماوراء بنفش، پالس های نوری، راکتورهای UV ،منابع UV