راضیه نظرعباسی - دانشجوی کارشناسیارشد ، تکنولوژی مواد غذایی، موسسه آموزش عالی تجن، قائمشهر
علی معتمدزادگان - دانشیار ، علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری
اسماعیل زکی پور - عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی تجن، قائمشهر
شبنم حمزه - عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی تجن، قائمشهر

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر کیتوزان بر ماندگاری پنیر اسیدی است. بدین منظور سه سطح متفاوت کیتوزان شامل (%0/035، %0/075 و %0/1 )به آبنمک مورد استفاده برای نگهداری پنیر افزوده شد و نتایج حاصل از آزمونهای کیفی این تیمارها با نمونهی شاهد بدون افزودن کیتوزان مقایسه شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل ویژگیهای میکروبی (شمارش میکروبی کل و شمارش کپک و مخمر)، ویژگی های بیوشیمیایی( pH و اسیدیتهی قابل تیتر)، ویژگی های حسی (شامل بو، مزه، رنگ و پذیرش کلی پنیر) بوده اند. نتایج حاکی از آن است که تیمارهای مختلف تأثیر خاصی بر رنگ و مزه نداشتند. از طرفی، این تیمارها، موجب کاهش بار میکروبی کل شده و رشد کپک و مخمر را به تعویق انداختند. همچنین تأثیر تیمارهای مختلف بر pH و اسیدیته قابل تیتر معنیدار بوده است .(P≤ 0/05) سرانجام اینکه تیمارهای مختلف بر ارزشیابی داوران از بو و قابلیت پذیرش کلی پنیر تأثیر مثبت داشتند. بنابراین میتوان گفت با افزودن کیتوزان به آبنمک میتوان عمرنگهداری پنیر اسیدی را بهبود بخشید.

کیتوزان، پنیر اسیدی، آبنمک، ماندگاری